Donderdag 25 juli is de uitgerekende datum. Wij gingen er niet echt vanuit dat die dag de bevalling ging beginnen.

De dag ervoor had de verloskundige wel gestript en daarna rommelde het wel, maar  het zette niet echt door. Overdag op de 25e hadden we nog visite van mijn schoonfamilie en niets wees erop dat de kleine gauw geboren ging worden. Rond een uur of half 5 ging de visite weer naar huis en ging ik even op de bank liggen. Had namelijk de hele middag op rechte stoel gezeten en daarna had ik wel  veel last van mijn bekken, dus ik even uitblazen op de bank. Om ongeveer kwart voor vijf begonnen de eerste lichte weeën op te zetten. De afgelopen weken had ik wel vaker voorweeën, maar deze weeën waren toch iets sterker dan die voorweeën van de afgelopen weken. Echt regelmatig was het nog niet. Dan weer om de 7 minuten, dan weer om de 5 minuten, soms ook om de 2 minuten. Alleen hielden ze nog niet lang aan, meestal een halve minuut of minder.Om 6 uur ben ik toch maar eten gaan koken en deed Danny Emma in  bad. Zij krijste als een mager speenvarken dat ze niet in bad wilde en heeft echt de hele tijd staan janken en krijsen. Daarvan raakte ik geïrriteerd en dat had ook duidelijk invloed op de weeën. Die werden minder sterk en bleven soms zelfs even weg. Daarvan kreeg ik dus weer het idee dat het niet echt ging doorzetten. Wel had ik tegen  Danny gezegd dat ik vermoedde dat ik weeën had en dat het weleens door kon gaan zetten. Van al dat gekrijs en gejank was Emma na het bad op de bank in slaap gevallen en gingen wij eten.

We hebben haar maar laten liggen en lekker rustig met zijn tweetjes gegeten. Zo af en toe moest ik even stoppen omdat er een wee  tussendoor kwam. Danny heeft Emma in  bed gelegd zonder eten, want we kregen haar niet wakker. Voor de zekerheid had ik wel een bordje apart  gehouden en in de magnetron gezet, maar die is de volgende dag in de  vuilnisbak beland.’s Avonds  werden de weeën

wel  steeds  regelmatiger en sterker  en  gingen langer aanhouden. Tegen negenen stond ik nog te twijfelen of we de verloskundige al moesten bellen of niet. Ik besloot nog maar even te wachten. We mochten bellen als de weeën langer dan een minuut aanhielden en om de 2 minuten kwamen.  Dat was soms wel zo en soms nog niet.  Dus nog maar even gewacht. Om een uur  of 10 werden de  weeën  echt serieus en moest ik ze weg beginnen te puffen. Tussendoor ging ik af en toe nog even naar het toilet of even wat drinken, maar het grootste deel van de avond heb ik op een matje op de bank voor de tv doorgebracht. Ondertussen de klok  in  de gaten houdend. Danny zat ondertussen gewoon een  computerspelletje te spelen hihi. Dus niks handje vasthouden of meepuffen, gewoon ieder voor zich haha. Ik had ook geen behoefte aan meepuffende mannen of handjes vasthouden. Dat leidde me toch maar af  en ik  was alleen maar met mezelf bezig.Kwart voor 12 aan Danny gevraagd of hij de verloskundige wilde bellen, want nu  vond ik het toch wel verstandig dat ze eens even kwamen kijken. En had ook het idee dat ze in ieder geval dan niet voor niks zouden komen. De verloskundige  ging eerst nog even de stagiaire  halen en zou dan naar ons toekomen. Ze waren er  even na twaalven. Ik ben  toen in bed gaan liggen en  zij gingen even  voelen hoever  als ik was. Eerst de ‘echte’ verloskundige  en daarna de stagiaire. Die eerste vroeg  aan mij  wat ik dacht, maar ik had echt geen idee. Ze wilde nog niks zeggen totdat de stagiaire  gevoeld had. Wel ging ze alvast wat spulletjes uitpakken en toen had ik al het idee dat ik verder was dan ik dacht, want ze gingen niet meer weg!! Ik had  toen dus al zo’n 7/8 cm. Dat had ik zelf ook niet verwacht, omdat het toen bij Emma allemaal veel en veel langzamer ging. Het hoofdje lag zoals het moest liggen (met de kruin naar voren) en ze gingen om half 1 de vliezen doorprikken. Het vruchtwater was helder en best veel. De ontsluiting bleef op 8/9 cm steken en door het vliezen doorprikken kreeg ik ineens enorme persweeën. Die heb ik even weg moeten zuchten, maar dat was wel heel waar.Intussen arriveerde ook de verpleegster en even later kwam daar ook een stagiaire  bij.  Ik had dus inclusief Danny 5 man sterk  om mijn bed staan:-)) Ze stonden op een gegeven moment allemaal doodstil met hun armen over elkaar heen naar mij te kijken. Toen  begon  ik mij wel  wat ongemakkelijk te voelen hihihi.  Dat ze  er allemaal  bij zijn vond ik niet zo erg, maar die stilte om  me heen en iedereen die naar je kijkt is niet tof. Dus de verloskundige  liet het allemaal  even over aan haar stagiaire en ging zelf gezellig met Danny even zijn website bekijken!!!! Hoezo computergek haha. En  ikke  maar persweeën wegzuchten !!! Het laatste randje bleef  maar  staan en staan en ik mocht toch om een uur of 1  mee gaan persen, dan gingen zij  dat  randje wegduwen. Althans dat  probeerden  ze.Tijdens het persen  had ik niet het gevoel dat  er  wat gebeurde, maar  schijnbaar had ik dat toch  verkeerd gedacht. Net  als bij Emma had ik vrij korte persweeën met lange pauzes ertussendoor. Kon ik even op adem komen. Tegen de verloskundige gezegd

dat ze wat mij betrof best mocht knippen als het te lang ging duren. De vorige keer had ik geen last gehad van de hechtingen, dus  dat

verwachtte ik nu ook niet. Ze begreep alleen niet hoe het kind nu toch lag. Tijdens het vliezen prikken voelde ze wel een kruintje  met haar, maar die haren zag ze tijdens het persen niet meer. Wel zag ze dus een voorhoofdje, oogkasjes en een neusje tevoorschijn komen. Het blijkt  dus dat nog  tijdens het persen en het doorprikken van de vliezen dat ze haar hoofdje in haar nek heeft weten te  raaien!!! Dus moest ze ook wel knippen.Na  de knip werd ook deze  baby(net als Emma)  als het ware gelanceerd en was ze  er dus ineens. En tegelijkertijd kwam er ook nog een vloedgolf vruchtwater mee.Gelijk werd haar mondje uitgezogen en  werd de navelstreng van haar nekje gehaald. Na het uitzuigen begon ze  gelijk lekker  te huilen (mooi geluid is dat!!) en werd ze helemaal roze. Alleen haar voorhoofdje was helemaal blauw van het persen.

 

Emma  werd  geboren met een afgeweken kruinligging (haar hele  bovenhoofd kwam eerst ipv  de kruin) en Anne-Fleur werd dus geboren met een voorhoofdsligging. Wij hebben dus nu 2 dwarsliggertjes :-)) Waarschijnlijk heb ik veel ruimte in mijn bekken en kunnen  ze alle  kanten  op draaien, wat z e dus ook allebei gedaan  hebben. Ik hoorde de verloskundige nog tegen  haar stagiaire  zeggen dat als zoiets in het ziekenhuis bij een gynaecoloog gebeurde er onmiddellijk een keizersnede uitgevoerd werd. Omdat volgens de boeken zulke liggingen niet normaal geboren kunnen  worden.  Nou, bij deze: Het kan dus wel hahahah!! De placenta was  er ook binnen 5 minuten en  was  ook helemaal goedgekeurd. Daarna werd de knip nog verdoofd en gehecht (auw) en  klaar.

Ik voelde me helemaal vies en zweterig en ik stonk en wilde graag  douchen. Dat mocht na een uurtje. De stagiaire van de kraamverpleegster  ging met me mee en ik stond dus gezellig met haar te kletsen onder de douche hihi. Was ook wel een gezellig mens (de stagiaire was ergens tegen de 50  en was bezig  met een carrièrewissel). Ze was ook helemaal opgetogen dat ze bij de bevalling mocht zijn. Heeft ze me ook wel 3x voor bedankt. Dit was namelijk haar eerste thuisbevalling en dan ook nog een afwijkende  ligging etc.etc. Voor de stagiaire van de verloskundige was het ook al zo’n speciale ervaring. We hebben dus heel veel mensen tevreden gemaakt met ons dwarsliggertje hahaha. Na het douchen  wilde ik dus even op de bank gaan zitten. Maar dat mocht niet van de kraamverpleegster, ik MOEST  gaan liggen op de bank. Het liefst hadden ze me in bed gestopt, maar daar was ik veel te wakker voor. Dus toch maar op de bank gaan liggen en daar lekker een kopje thee gedronken en een beschuit met roze muisjes gegeten. Om een uur of 3 werd het wat rustiger in huis. De verloskundigen waren weer weg en  de  kraam/babykamer was  weer opgeruimd etc.

Toen werd Emma wakker en kwam even kijken wat er allemaal aan de hand was. Door de hele  bevalling etc was ze heen geslapen en nu het wat rustiger werd kwam ze even kijken. Gelijk maar even met haar zusje kennis laten maken. Om een uur of 4/half 5 ben ik in  bed gaan liggen en Emma ging ook bij ons in bed en gingen de kraamverpleegsters weer  naar huis. Welgeteld heb ik toen anderhalf uur geslapen voordat onze jongste zich  ging melden. De oudste werd toen ook wakker, zodat ik om  half 7 met beide dochters op de bank lag. Om 9 uur was de verpleegster er weer en die  heeft als een witte tornado het huis  gedaan en de baby gewassen en aangekleed en gevoed. Ook Emma heeft ze aangekleed (dat  verbaast me nog steeds, aangezien die niet zo heel veel van vreemde gezichten moet hebben). Het liefste  had ze ook gezien dat ik de hele dag in bed bleef liggen (yeah right!!) en was ze heel verbaasd dat ik alweer zo op de been was hihi. Maar daar went ze maar aan!! Ik ben niet ziek en het is ook veel en veel te warm om in bed te blijven liggen.